- زیان افتادن (چَ / چِ زَ زَ دَ)
آسیب رسیدن. به گزند و ضرر دوچار شدن:
شور عشق تو در جهان افتاد
بی دلان را بجان زیان افتاد.
خاقانی.
مایۀ سلوت به غربت شد ز دست
دل زیان افتاد و محنت سود بس.
خاقانی.
ملرز از بیم جان خسرو اگر از عشق می لافی
که باشد سهل عاشق را اگر جانی زیان افتد.
میرخسرو (از آنندراج).
رجوع به زیان و دیگر ترکیبهای آن شود
شور عشق تو در جهان افتاد
بی دلان را بجان زیان افتاد.
خاقانی.
مایۀ سلوت به غربت شد ز دست
دل زیان افتاد و محنت سود بس.
خاقانی.
ملرز از بیم جان خسرو اگر از عشق می لافی
که باشد سهل عاشق را اگر جانی زیان افتد.
میرخسرو (از آنندراج).
رجوع به زیان و دیگر ترکیبهای آن شود
